مقایسه سه آزمون عملکردی تعادل در شناسایی سالمندان با و بدون سابقه زمین خوردن

مقدمه: ارزیابی تعادل برای بیش ­ تر سالمندان در زمینه سلامت و بهداشت به ­ منظور کمک در جهت اهداف درمانی مناسب، افزایش آگاهی از خطر زمین خوردن و تخصیص وسیله کمکی مناسب لازم و ضروری است. زمین خوردن ارتباط مستقیمی با سلامت عمومی افراد سالمند دارد و شناسایی زود هنگامش باعث کاهش این خطر می شود. بنابراین پژوهش حاضر با هدف مقایسه سه روش ارزیابی عملکردی در شناسایی سالمندان با خطر زمین خوردن و بدون آن صورت گرفته است. مواد و روش ها: تحقیق حاضر از نوع علی- مقایسه ای بود که بدین منظور تعداد 52 سالمند مرد و زن از سه پارک شهر تهران بعد از تکمیل پرسش­نامه ارزیابی هوشیاری به­صورت در دسترس انتخاب و بنابر گزارش خود افراد، به دو گروه سالمند با سابقه زمین خوردن (27 نفر) و بدون سابقه زمین خوردن (25 نفر) تقسیم شدند. داده ها با استفاده از آزمون های: تعادل برگ، دسترسی عملکردی و آزمون زماندار برخاستن و برگشتن جمع ­ آوری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیری ( manova ) و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنا داری 05/0> p انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین گروه ­ های سالمندان با سابقه زمین خوردن و بدون آن، در متغیر وابسته خطر زمین خوردن وجود دارد (0005/0= p ) به­طوری ­ که سالمندان بدون سابقه زمین خوردن در همه آزمون ­ ها وضعیت بهتری داشتند. هم ­ چنین نشان داده شد که هر سه آزمون نسبت به هم دارای همبستگی معناداری هستند. نتیجه­گیری: به­طور کلی می توان گفت هر سه آزمون در دو گروه دارای تفاوت­های معناداری هستند و به کمک این ابزار می­توان اختلال تعادل سالمندان را شناسایی کرد.